„Klękamy przy nieznanych mogiłach z tą świadomością, że zapłacili oni szczególną cenę naszej wolności. Dali definitywny kształt tej wolności, klękamy zwłaszcza przy mogiłach katyńskich. Sprawa Katynia jest stale obecna w naszej świadomości i nie może być wymazana z pamięci Europy” – Jan Paweł II.
13 kwietnia obchodzimy Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej.
Dzień Pamięci obchodzony jest w rocznicę opublikowania przez Niemców w 1943 r. informacji o odkryciu w ZSRR masowych grobów oficerów Wojska Polskiego. Wiosną 1940 r. NKWD zamordowało blisko 22 tys. polskich obywateli wziętych do niewoli po agresji ZSRR 17 września 1939 r. Byli wśród nich oficerowie Wojska Polskiego, policjanci, urzędnicy, uczeni, profesorowie wyższych uczelni, artyści, lekarze, nauczyciele, prawnicy. (…)
Zbrodnia katyńska od samego początku była jedną z najpilniej strzeżonych tajemnic Związku Sowieckiego, który przerzucał winy za tę masakrę na Niemców. „Kłamstwo katyńskie” kontynuowały również komunistyczne władze Polski. Związek Radziecki przyznał się oficjalnie do popełnienia zbrodni dopiero pół wieku od dokonania mordu, tj. 13 kwietnia 1990 r.
Dla uczczenia pamięci wszystkich zamordowanych przez NKWD w Katyniu, Charkowie i Miednoje oraz w innych miejscach kaźni Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, w uchwale podjętej przez aklamację w listopadzie 2007 r., ustanowił 13 kwietnia Dniem Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej.
Źródło: System Informacyjny Sejmu, fot. Łukasz Błasikiewicz/Kancelaria Sejmu.